მარიამ კვირტია

მარიამ კვირტია, ილიას სახელმწიფო უნივერსიტეტის მეცნიერებათა და ხელოვნების ფაკულტეტის მე-4 კურსის სტუდენტი, ილიაუნის Erasmus + ის გაცვლითი პროგრამების სტიპენდიატი და საუნივერსიტეტო გაცვლითი პროგრამის მონაწილე, თავისი გამოცდილებისა და შთაბეჭდილებების შესახებ.

მარიამი ორი სემესტრი იენის ფრიდრიხ შილერის უნივერსიტეტის (გერმანია) ფილოსოფიის  ფაკულტეტზე სწავლობდა.

ალბათ ამ ნაწერს ბევრი ადამიანი წაიკითხავს, რომელთაგან არაფრით განვსხვავდები. ბევრის მსგავსად სწავლის პარალელურად ვმუშაობდი, ამიტომ  სწავლას კარგად ვერ ვახერხებდი და არც მიფიქრია სტიპენდიის მოპოვებაზე ან გაცვლით პროგრამაში მონაწილეობაზე. მეგონა, რომ ამას ბევრად გამორჩეული და მოტივირებული ადამიანები აღწევდნენ. დრო გადიოდა, ისევ ვმუშაობდი და თან ვსწავლობდი, თუმცა მივხვდი, რომ ასე ცხოვრება არ მომწონდა. მინდოდა ჩემი მე, ჩემი გზა  მეპოვა და მას გავყოლოდი. ყველასგან მოულოდნელად სამსახური მივატოვე და მთლიანად სწავლაზე გადავერთე. მართალია, შემოსავალი შემიმცირდა, მაგრამ ვგრძნობდი, იმას ვაკეთებდი, რაც მხიბლავდა, ინტერესითა და სიხარულით ვსწავლობდი. შემთხვევით, საცდელად, შევიტანე განაცხადი გაცვლითი პროგრამის კონკურსზე.  სტიპენდია მოვიპოვე და გაცვლით პროგრამაშიც გავიმარჯვე. ამიტომ ვფიქრობ, ყველა ადამიანმა, პირველ რიგში,  საკუთარი თავი უნდა იპოვოს, ჰქონდეს რწმენა და წარმატება თავისთავად მოვა.

რაც შეეხება გერმანიას… ამ ქვეყანაზე ბევრი სტრეოტიპული წარმოდგენა გვაქვს, თუმცა რეალობა სხვანაირი აღმოჩნდა. ერთწლიანი ცხოვრების განმავლობაში დავინახე, როგორ უფრთხილდებიან თავიანთ ქალაქს, გარემოსა თუ სხვა ადამიანებს. ღიმილი და კეთილგანწყობა  აძლიერებს ქვეყანას, თანადგომისა და ერთიანობის განცდას ტოვებს. ის, რის შესახებაც შორიდან მსმენოდა,  თვალწინ გამიცოცხლდა. გავეცანი მათ კულტურას და ბევრი მეგობარი შევიძინე. ჩემი ფაკულტეტი ძალიან საინტერესო აღმოჩნდა, გვასწავლიდნენ კულტურათა შორის განსხვავებებსა თუ თანხვედრას, ასევე როგორ უნდა გვესწავლებინა ჯგუფისთვის, რომელიც  განსხვავებული კულტურის ადამიანებს უყრიდა თავს. დავინახე, როგორი განსხვავებულია ასეთი ადამიანების რეალობისა და სამყაროს აღქმა.

მარტო ცხოვრებამ, სხვადასხვა ქვეყნისა თუ მუზეუმის მონახულებამ, პიროვნულად  გამზარდა, ადამიანებთან ურთიერთობისა თუ დიდი პროფესიული გამოცდილება მივიღე, რაც მთავარია, მტკიცედ მჯერა, რომ ენთუზიაზმი და შრომა უპასუხოდ არასდროს რჩება. ახლა ისევ საქართველოში ვარ და მინდა, ცოდნა  ქვეყანას მოვახმარო. მინდა ჩემი ისტორია ბევრისთვის მოტივაცია იყოს, რომ საკუთარი თავის რწმენითა და მონდომებით მიზნის მიღწევა შესაძლებელია.

 

Share Button

მარიამ ღამბაშიძე

მარიამ ღამბაშიძე, ილიას სახელმწიფო უნივერსიტეტის განათლების ადმინისტრირების მაგისტრი, ილიაუნის Erasmus + ის გაცვლითი პროგრამების სტიპენდიატი და გაცვლითი პროგრამის მონაწილე, თავისი გამოცდილებისა და შთაბეჭდილებების შესახებ.

მარიამი ერთი სემესტრი ტურკუს უნივერსიტეტში (ფინეთი) – განათლების მეცნიერებების სამაგისტრო პროგრამის მიმართულებით სწავლობდა.

კომუნიკაბელური ვარ. ძალიან მიყვარს ადამიანების მოტივირება. ჩემი ფინური ცხოვრება შთაბეჭდილებების, ემოციებისა და ინფორმაციის ზღვა იყო. შემიყვარდა ფინური კულტურა, მათი ტრადიციები და ცხოვრების წესი. გავიცანი სხვადასხვა კულტურული გამოცდილების მქონე ადამიანები. მიხარია, რომ ჩემი ცხოვრება ამ მხრივ მრავალფეროვანი გახდა.

ყველაზე საინტერესო მაინც ფინური განათლების სისტემის გაცნობა აღმოჩნდა. ბევრი დადებითი მსმენოდა, თუმცა ნანახმა ყოველგვარ მოლოდინს გადააჭარბა. მომეცა ფინეთის სკოლებზე დაკვირვების საშუალება. ვესწრებოდი გაკვეთილებს,  ინტერვიუებს ვიღებდი სკოლის დირექტორების, პედაგოგებისა და მოსწავლეებისგან. მივხვდი, რომ ნდობა, თავისუფლება და თანასწორობა აქცევს ფინური განათლების სისტემას სამაგალითოდ.

#WeAreIliauni #ErasmusPlusISU

Share Button

ანა გელაშვილი

ილიას სახელმწიფო უნივერსიტეტის ბიზნესის სკოლის მენეჯმენტის მიმართულების მე-4 კურსის სტუდენტი ანა გელაშვილი თავისი გამოცდილების შესახებ გვიყვება:

ილიას სახელმწიფო უნივერსიტეტმა, გარდა თეორიული ცოდნისა, დიდი პრაქტიკული გამოცდილება მომცა. ჩემი საინტერესო სტუდენტობა, შეიძლება ითქვას, სამ ეტაპად იყოფა.

ყველაფერი დაიწყო FESC-მომავალ ეკონომისტთა სტუდენტურ კლუბში გაწევრიანებით, შემდეგ კი მისი ხელმძღვანელობით. კლუბი ჩემთვის მენეჯმენტის მიმართულებით პრაქტიკული გამოცდილების კარგი საშუალება გახდა.

შემდეგ პირველი სამსახური დავიწყე. უნივერსიტეტს ამაშიც დიდი წვლილი მიუძღოდა. იმ კომპანიის დირექტორი, რომელშიც ვმუშაობ, ჩვენთან კითხულობდა ლექციებს სოციალური-მედია მარკეტინგის თემაზე. საგანი კარგად ჩავაბარე და შემომთავაზა, მის კომპანიაში სოციალური მედიამენეჯერის ვაკანსიაზე გასაუბრება გამევლო. საცდელი დავალება კარგად დავძლიე და უკვე ერთ წელზე მეტია ვმუშაობ, როგორც სოციალური მედიამენეჯერი.
მესამე, ყველაზე საინტერესო, ეტაპი სტარტაპერობაა. ილიაუნი ამაშიც დამეხმარა. გავიარე Fablab Iliauni-ის 2d დიზაინის კურსი, სწავლისას დამებადა საფულის შექმნის იდეა. პირველი შეკერილი საფულე ისე მომეწონა, გადავწყვიტე სხვადასხვა დიზაინი მეცადა, საბოლოოდ კი ამან სერიოზული სახე მიიღო, დავიწყე ონლაინგაყიდვა და ჩამოყალიბდა ბრენდი Fully-ფული.

როგორც უკვე ვთქვი სოციალური მედიამენეჯერი ვარ. მუდმივად ვფიქრობ ახალ და კრეატიულ იდეებზე. გარდა ამისა, ვმუშაობ ერთმანეთისგან სრულიად განსხვავებულ გვერდებზე, რაც შემოქმედებითი პროცესია.
ამასთან თავს ბედნიერად ვგრძნობ სტრაპტერის ამპლუაში. მსიამოვნებს, რასაც ვაკეთებ და ძალიან მიხარია,როდესაც მომხმარებელი აღფრთოვანებული რჩება. პროცესი, რასაც ჩემს ბრენდთან ერთად გავდივარ, სირთულეებით არის სავსე, მაგრამ მოტივაციას წარმოუდგენელი წინააღმდეგობის გადალახვა შეუძლია.

სამსახური ჩემთან თავისით მოვიდა. ილიაუნიში კლუბის ხელმძღვანელობისას ძალიან მიყვარდა, რასაც ვაკეთებდი. თუმცა მუშაობას ვერ დავიწყებდი უნივერსიტეტში შეძენილი ცოდნისა და უნარების გარეშე. იმისთვის, რომ სასურველი სამსახური ვიპოვოთ, აუცილებელია, მოვინდომოთ, მაქსიმუმი გავაკეთოთ და დამსაქმებელს დავანახოთ, ეს საქმიანობა ჩვენთვის რაოდენ მნიშვნელოვანია და ჩვენს ძლიერ მხარეებს გავუსვათ ხაზი.

სტუდენტებს ვურჩევ, იყვნენ აქტიურები, როგორც ლექციებზე, ასევე საუნივერსიტეტო ცხოვრებაში. არასდროს ვიცით, სად და როდის გამოგვიჩნდება შესაძლებლობა, რომელიც ჩვენს ცხოვრებას შეცვლის. შეიძლება, ხშირად ჩვენს თავს ვერც ვხედავდეთ რომელიმე საქმეში, მაგრამ საკუთარი თავის გამოცდამ ბევრი დადებითი რამ მოგვიტანოს. უნდა გამოვიყენოთ ყველა შესაძლებლობა, რასაც უნივერსიტეტი გვაძლევს, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც არსებობს Fablab Iliauni-ის სივრცე და არაერთი პრაქტიკული კურსი, რომლებიც საკუთარი თავისა და იდეების აღმოჩენაში გვეხმარება.

#WeAreIliauni #ISUCareers #ISUSuccessStories

Share Button

თინათინ ნაკაშიძე

 

თინათინ ნაკაშიძე, ილიაუნის მეცნიერებათა და ხელოვნების კურსდამთავრებული, ილიაუნის Erasmus+ გაცვლითი პროგრამის სტიპენდიატი, თავისი გამოცდილებისა და შთაბეჭდილების შესახებ.

თინათინ ნაკაშიძე ერთი სემესტრის განმავლობაში სწავლობდა University College UCC-ში (Professionshøjskolen UCC , კოპენჰაგენი, დანია) მასწავლებლის განათლების (Teacher Education) პროგრამაზე.

„ყველა ადამიანის ცხოვრებაში დგება მომენტი, როცა მნიშვნელოვანი, მაგრამ ამავდროულად რთული გადაწყვეტილება უნდა მიიღო. რთული იმიტომ, რომ შენი მომავალი გარკვეულწილად დაკავშირებულია შენს არჩევანზე. ჩემი ცხოვრების ყველაზე მნიშვნელოვანი და საინტერესო ეტაპი სტუდენტობიდან დაიწყო, როცა სრულიად ახალ გარემო/ხალხში აღმოვჩნდი, ახალ სირთულეებსა და გამოწვევებში. საბედნიეროდ, ილიაუნიში საკმაოდ მეგობრული გარემო დამხვდა, რამაც გამიადვილა ახალ „ცხოვრებასთან“ შეგუება, მონაწილეობა სხვადასხვა პროექტში და, რაც მთავარია, ჩემთვის წარმოუდგენელი რამ – სწავლა დანიის ერთ-ერთი უმაღლეს სასწავლებელში.

სკანდინავიური განათლების სისტემა, რა თქმა უნდა, რადიკალურად განსხვავდება ჩვენი სისტემისაგან. გარდა თეორიული მომზადებისა, დიდი გამოცდილება მივიღე დანიის ერთ-ერთ სკოლაში გავლილი პრაქტიკით, როცა ერთი კვირით მოვირგე მასწავლებლის როლი. ვსწავლობდი სხვადასხვა ეროვნების სტუდენტებთან ერთად, ერთმანეთს ვუზიარებდით ჩვენი ქვეყნის ტრადიციებს, კულტურას. რაც მთავარია, არ არსებობდა კონკურენცია, ქულები, ბარიერის გადალახვა. ლექტორები მაქსიმალურად გვიქმნიდნენ გარემოს, სადაც ყველა ორიენტირებული და მოტივირებული ვიყავით, გვესწავლა განვითარებისა და პროფესიული ზრდისთვის, და არა ორნიშნა რიცხვის მისაღებად.

ახლა ვმუშაობ ილიაუნის საგარეო ურთიერთობების სამსახურში, სადაც Erasmus+ გაცვლითი პროგრამის ფარგლებში მაქსიმალურად ვცდილობ, დავეხმარებო ახალბედა სტუდენტებს. ჩემთვის ორმაგად სასიხარულოა მათთან ურთიერთობა, განსაკუთრებით – საბოლოოდ შერჩეულ სტუდენტთა ემოციების გაზიარება. ილიაუნის ყველა სტუდენტს ვურჩევ, მაქსიმალურად გამოიყენოს უნივერსიტეტის რესურსები, აქტიურად ჩაერთონ პროექტებში, მიიღონ დიდი გამოცდილება და, რაც მთავარია, ინტერკულტურულ გარემოში სწავლის შესაძლებლობა. ვთვლი, რომ აკადემიური და პროფესიული თვალსაზრისით ჩემზე დიდი როლი ითამაშა ილიაუნიმ, რაც, როგორც უკვე აღვნიშნე, არჩევანის გაკეთების დროს რთული, მაგრამ მნიშვნელოვანი ნაბიჯი აღმოჩნდა ჩემს ცხოვრებაში.”

#WeAreIliauni #ErasmusPlusISU #ISUCareers #ISUSuccessStories

Share Button

ნინო სიხარულიძე

ნინო სიხარულიძე, ილიაუნის მეცნიერებათა და ხელოვნების ფაკულტეტის კურსდამთავრებული, საკუთარი გამოცდილების შესახებ გვიყვება:

„ილიას სახელმწიფო უნივერსიტეტში მობილობით გადმოვედი. მეგობართან ერთად ,,შთას” (შესავალი თანამედროვე აზროვნებაში) ვმეცადინეობდი, როცა არგუსზე მეცნიერებათა და ხელოვნების ფაკულტეტის სტაჟიორთა შესარჩევი კონკურსის შესახებ განცხადება ვნახე. იმედი არ მქონდა,  რომ სხვა კონკურენტუნარიან სტუდენტებს შორის მე შემარჩევდნენ, ამიტომ მონაწილეობაზე თავიდან უარი ვთქვი. მაგრამ  მეგობარმა არ მომცა საშუალება, კონკურსს გამოვთიშოდი. 15 წუთით მარტო დამტოვა და მთხოვა, საკუთარი რეზიუმე და სამოტივაციო წერილი შემედგინა. მაშინ პირველად დავგუგლე „როგორ შევადგინოთ რეზიუმე“. განაცხადი გავგზავნე და რამდენიმე დღეში  ელფოსტაზე პასუხიც მივიღე –  გასაუბრებაზე მიბარებდნენ. გასაუბრებაზე  აღმოჩნდა, რომ აპლიკანტებიდან უპირატესობას ანიჭებდნენ მათ, ვინც ელფოსტას ყოველდღიურად ამოწმებდა და უნივერსიტეტში მიმდინარე პროცესების შესახებ ინფორმაცია ჰქონდა. წარმოგიდგენიათ, როგორ გამიმართლა?!

ფაკულტეტის შემდეგ სტაჟირება გავიარე სტუდენტურ საქმეთა დეპარტამენტში, რომელიც მაშინ რეორგანიზაციას გადიოდა, აფართოებდა საქმიანობის სფეროს. აქტიურად ვიყავი ჩართული ყველა იმ ღონისძიებაში, რომელთაც დეპარტამენტი ახორციელებდა. სტაჟირების დასრულების შემდეგ ჩემმა ხელმძღვანელმა სრული შტატით დასაქმება შემომთავაზა. ეს იყო ყველაზე ბედნიერი დღე ჩემს ცხოვრებაში.

ამის შემდეგ დაიწყო მნიშვნელოვანი ეტაპი ჩემს კარიერაში. 5 წლის განმავლობაში ილიაუნიში სხვადასხვა პოზიციაზე მომიწია მუშაობა.. ახლა სტუდენტურ საქმეთა დეპარტამენტის ერთ-ერთი მიმართულების –  სტუდენტთა და კურსდამთავრებულთა დასაქმებისა და კარიერული განვითარების სერვისების – კოორდინატორი ვარ. ყოველდღიურად მიწევს სტუდენტებსა და დამსაქმებლებთან ურთიერთობა, რომლებიც ერთმანეთს ეძებენ, და ვხვდები, რამდენად მნიშვნელოვანია სტუდენტობის დროს ინფორმირებული იყო იმ სერვისების შესახებ, რომელთაც უნივერსიტეტი გვთავაზობს.

საკუთარი გამოცდილებიდან გამომდინარე სტუდენტებს ვურჩევ, ჰქონდეთ საკუთარი თავის იმედი, უკეთესად დაუკვირდნენ თავიანთ  სურვილებს, მეტი იმუშაონ საკუთარ თავზე და არასოდეს გადაწყვიტონ ერთპიროვნულად, რომ შანსი არ აქვთ, რადგან შანსი ყოველთვის არსებობს მათთვის, ვინც შესაძლებლობებს ხელიდან არ უშვებს.“

#WeAreIliauni #ISUCareers #ISUSuccessStories

Share Button

მარიამ ხომერიკი

ილიაუნის ბიზნესის სკოლის მაგისტრანტი ბიზნესის ადმინისტრირების მიმართულებით

ამჟამად, Erasmus+ გაცვლითი პროგრამის ფარგლებში, სწავლობს ვარშავის (პოლონეთი) ეკონომიკურ სკოლაში.

ვკითხულობ სამეცნიერო ფანტასტიკას.

ვუსმენ სხვადასხვა ჟანრის მუსიკას განწყობის შესაბამისად: პოსტროკს, მელოდიურ ელექტრონულ მუსიკას, ჰიპ-ჰოპს, თრეფს.

ვფიქრობ განვითარებაზე.

მიყვარს თავგადასავლები.

მსურს შევქმნა საკუთარი სტარტაპი, რომელიც ხელს შეუწყობს სოციალური პრობლემების გადაჭრას.

თანატოლებს ვურჩევდი, არასოდეს თქვან უარი გამოწვევებზე და არ დაკარგონ ბრძოლის უნარი; გარდა პროგრამით გათვალისწინებული საკითხებისა, იკითხონ ბევრი და ისწავლონ ცოდნის და არა ქულების მისაღებად.

დაბრუნების შემდეგ სწავლას გავაგრძელებ ილიაუნიში და პრაქტიკაში გამოვიყენებ მიღებულ ცოდნას.

ილიაუნი არის უნივერსიტეტი, სადაც ჩაბარების ბევრ მიზეზს დავასახელებდი, თუმცა, მთავარი მაინც არის ის, რომ ილიაუნიმ მომცა შესაძლებლობა, მიმეღწია დიდი ხნის მიზნისთვის და მესწავლა საზღვარგარეთ. Erasmus + გაცვლითი პროგრამის შესახებ სწორედ ილიაუნის ვებგვერდიდან შევიტყვე.

ჩემი პროფესია შესაძლებლობას მაძლევს გავერკვიო იმ ძირითად პროცესებსა და ტენდენციებში რაც ახასიათებს თანამედროვე ბიზნესგარემოს. ბიზნესის ადმინისტრირების, კერძოდ – მენეჯმენტის შესწავლა მაძლევს სტიმულს, ვიყო წარმატებული ამ სფეროში და ხელი შევუწყო მცირე ბიზნესის განვითარებას, რაც, თავის მხრივ, ხელს უწყობს ქვეყნის განვითარებას.

Share Button

თინა ოსაძე

ილიას სახელმწიფო უნივერსიტეტის მეცნიერებათა და ხელოვნების ფაკულტეტის IV კურსის სტუდენტი კულტურის მენეჯმენტის მიმართულებით.

ვკითხულობ ყოველთვის, საჭიროებებიდან გამომდინარე, ძირითადად, ლიტერატურას ხელოვნებისა და მარკეტინგის შესახებ. ბოლო პერიოდში ძალიან დავინტერესდი სოციალური თემატიკითა და გენდერის თეორიებით.

ვუსმენ განურჩევლად ყველაფერს, განწყობის შესაბამისად. მუშაობის პროცესში განსაკუთრებულად მეხმარება მუსიკა.

ვუყურებ ნებისმიერი ჟანრის ფილმს, მაგრამ ეს არ ნიშნავს, რომ ყველაფერი მომწონს. საჭიროებიდან გამომდინარე, ამ ეტაპზე ბიოგრაფიულ და დოკუმენტურ ფილმებს უფრო მეტ დროს ვუთმობ.

მიყვარს სიცოცხლე, ყველაზე მეტად, მთელი თავისი თავისუფლებითა და ადამიანებით, მრავალფეროვნებითა და სიურპრიზებით. კიდევ, საუბარი, ხეტიალი და ნაყინიც მიყვარს.

მაინტერესებს კულტურის სფეროში მიმდინარე მოვლენები, აღვიქვამ, როგორც ყველაზე კომერციულ სფეროს. ასევე, დაინტერესებული ვარ ინოვაციებისა და ტექნოლოგიების სფეროში არსებული სიახლეებით. ვფიქრობ, ეს უმარტივებს ადამიანს ცხოვრებას და შესაძლებლობას აძლევს, ნებისმიერი იდეა აქციოს რეალობად. სწორედ სამრეწველო ინოვაციების ლაბორატორია (ილიაუნის ფაბლაბი) დამეხმარა ჩემი იდეის რეალობად ქცევაში – შევქმენი აქსესუარების ბრენდი „პოპულუსი“, რომელიც დღეს ბაზარზე საკმაოდ ცნობადი და წარმატებულია.

მინდა ადამიანები უფრო სამართლიანები, ინტერესიანები და ყურადღებიანები ვიყოთ ერთმანეთის მიმართ. მინდა, რაც შეიძლება მეტად მოძრავ ადამიანებს ვხედავდე და მჯეროდეს, რომ უმოქმედობით შეწუხებულნი ამოძრავდნენ. ყველაზე მეტად კი მოგზაურობა მინდა.

შევცვლიდი ადამიანების ნეგატიურ დამოკიდებულებას ერთმანეთისადმი.

ვურჩევდი ადამიანებს, რაც შეიძლება მეტი იმოძრაონ, ნუ ელოდებიან სხვებს. თვითონ უნდა შეძლონ და ყოველდღიური რუტინა გაიმრავალფეროვნონ. იყვნენ მიზანდასახულები და შრომისმოყვარენი.

ჩემი პროფესია ჩემთვის არ არის კონკრეტული პროფესია, ე.წ. ვიწრო სპეციალობა. კულტურის მენეჯმენტი „მართვის ხელოვნების“ პრინციპებისა და მეთოდების ერთობლიობაა, რომელსაც კულტურის სფეროში ისეთივე დანიშნულება აქვს, როგორიც წარმოების ან საორგანიზაციო სფეროს ნებისმიერ დარგში. ილიაუნიში „კულტურის მენეჯმენტის“ საბაკალავრო პროგრამაზე სწავლა მეხმარება, მივიღო საბაზისო ცოდნა ამ სფეროში და გამოვიმუშაო ის უნარები, რაც სამომავლოდ კარიერული განვითარებისთვის დამეხმარება.

Share Button

ბარბარა ბარლიანი

ილიაუნის მეცნიერებათა და ხელოვნების ფაკულტეტის IV კურსის სტუდენტი ფილოსოფიის მიმართულებით.

ვუსმენ ძირითადად ელექტრონულ მუსიკას, კერძოდ ემბიენტს. იქიდან გამომდინარე, რომ ავირჩიე ილიაუნის სალექციო კურსი ელექტროაკუსტიკური მუსიკის მიმართულებით, მიწევს შეხება ერთ-ერთ პროგრამასთან, რომელშიც შეგიძლია თავადვე აკეთო მუსიკა. ამდენად, ორმაგად საინტერესო, ინკლუზიური და რეფლექსურია ამ მუსიკასთან დაკავშირებული ცოდნის მიღება.

ვკითხულობ, ძირითადად, ფილოსოფიურ ლიტერატურას, ვინაიდან ჩემი პროფესია მოითხოვს სწავლის პროცესში ამას, თუმცაღა, ერთ-ერთი ძირითადი საკითხავი ფემინისტური ლიტერატურა და გენდერის თეორიებია მაშინ, თუკი სემესტრული გამოცდებისთვის არ ვემზადები.

ვუყურებ თითქმის ყველაფერს და ვცდილობ, არ ჩამოვრჩე კინემატოგრაფის სიახლეებს, თუმცა, პირველ ადგილზე ევროპულ კინოს ვაყენებ. სხვათა შორის, ახლახან აღმოვაჩინე ქსავიერ დოლანი – ახალგაზრდა კანადელი რეჟისორი,  რომელსაც, ჩემი აზრით, წარმატების დიდი პოტენციალი აქვს. ბოლო ფილმი კი, რომელიც დიდი სიამოვნებით ვნახე, იყო ჯიმ ჯარმუშის “Paterson”.

მიყვარს ადამიანებთან კომუნიკაცია. ბოლო დროს ვხვდები, რამდენად მახარებს მათთან ურთიერთობა და საერთო ინტერესების გაზიარება თუ განსხვავებულის აღმოჩენა.

მაინტერესებს ზუსტი მეცნიერებები, უფრო ზუსტად, ქიმია. დღემდე ვნანობ, რომ მთავარ პროფესიად ის არ ავირჩიე. თუმცა, თუ ყველაფერი გეგმის მიხედვით წავიდა, აუცილებლად მივუბრუნდები ამ მიმართულებას. რაც შეეხება ახალ ინტერესს: როგორც ზემოთ აღვნიშნე, ელექტროაკუსტიკური მუსიკა და მისი ტექნოლოგიებია ის, რასაც აუცილებლად შევისწავლი პროფესიულ თუ არა, სამოყვარულო დონეზე მაინც.

მინდა, რომ ახალგაზრდებს აინტერესებდეთ პოლიტიკური და სოციალური პრობლემატიკა. რაც ყველაზე მეტად სჭირდება ახალგაზრდა ადამიანს, არის სამოქალაქო, პოლიტიკური ცნობიერება და მის გარშემო შექმნილ ვითარებაში სასიკეთო წვლილის შეტანა; განათლების, ეკონომიკის, გენდერის, სექსუალური უმცირესობებისა და სხვა საკითხებისადმი მგრძნობელობა.

შევცვლიდი… ეს გრამატიკული ფორმა თავის თავში მოქმედების შესრულების შეუძლებლობას მოიცავს, რაც ყოფასთან არარელევანტურია, ამიტომ ალბათ კი არა, ვერაფერს შევცვლიდი საოცნებო პერსპექტივიდან. თუმცაღა, მომავალში ბევრი რამის შეცვლა შეიძლება ისევ ჩვენი სოციალური ყოფის გაუმჯობესების მიზნით.

ადამიანებს ვურჩევდი იმას, რაც მე მაკლია; ვურჩევდი, იყვნენ მიზანდასახულები და შრომისმოყვარეები, რაც უნდა დილემად ჟღერდეს ეს. მეორე მხრივ, ნამდვილად რთულია მიზნების განხორციელება ისეთ ქვეყანაში, რომლის ეკონომიკა ძალიან დაბალ საფეხურზეა.

ჩემი პროფესია იქნება ფილოსოფია, როცა ბაკალავრის დიპლომს გადმომცემენ, თუმცა იმედი მაქვს, იმ სურვილების განხორციელებასაც შევძლებ, რაზეც ზემოთ ვისაუბრე.

Share Button

თინათინ ბლადაძე

ილიაუნის მეცნიერებათა და ხელოვნების ფაკულტეტის მაგისტრანტი კლინიკური ფსიქოლოგიის მიმართულებით.

ვკითხულობ ხშირად და ბევრს, ყოველთვის, როცა დრო მაქვს. არ ვკითხულობ რომელიმე ჟანრს გამორჩეულად, ვფიქრობ, ეს მზღუდავს. თავისუფლებას ვირჩევ – ვკითხულობ იმას, რაც მომწონს.

ვუსმენ უფრო მეტად ადამიანებს, ვიდრე მუსიკას, და როცა მუსიკას ვუსმენ, ტექსტის ნაცვლად ემოციები „ისმინება“. კონკრეტულად არცერთი ჟანრის მუსიკის მიმდევარი არ ვარ და, რასაც ვუსმენ, დამოკიდებულია განწყობაზე.

ვუყურებ სამეცნიერო ფანტასტიკას, დრამას… დიდად არც აქ ვიზღუდავ თავს.

მიყვარს სწავლა და ახალი გამოცდილებების მიღება; მიყვარს ჩემი ჰობი, რომელიც ხის ხელნაკეთი ნივთების შექმნას უკავშირდება, და ილიაუნი, რომელმაც მასწავლა აზროვნება და თავისუფლების მნიშვნელობა.

მაინტერესებს ინოვაციებისა და ტექნოლოგიების სფერო. ეს ის გარემოა, რომელშიც თავს კარგად ვგრძნობ. მიმაჩნია, რომ ეს მომავალია. აქ შეგვიძლია, ვაქციოთ გარემო უკეთესად და შევქნათ ახალი ადამიანებზე უფრო მეტად მორგებული სამყარო. ეს არის სფერო, სადაც შემიძლია საკუთარი პროფესია სხვა კუთხით დავინახო და გამოვიყენო.

მინდა ვიყო წარმატებული, მივაღწიო მიზნებს და შევქმნა რაღაც ისეთი, რაც ჯერ არავის შეუქმნია.

შევცვლიდი არაფერს, რადგან ვფიქრობ, რომ ასეც საინტერესოა.

თანატოლებს ვურჩევ, დააფასონ გვერდით მდგომი ადამიანები; არ დაკარგონ დრო და გამოიყენონ ყველა შესაძლებლობა, რათა მიიღონ მეტი გამოცდილება და განვითარდნენ. განვითარების რთულ გზაზე არსებული ბევრი სირთულის მიუხედავად, არ უნდა დანებდნენ და მტკიცედ იარონ წინ, რადან ეს არის გზა, რომელიც ერთ დღეს აუცილებლად მიგვიყვანს წარმატებამდე.

ჩემი პროფესია არის ის, რაც მთლიანად ჩემია და ჩემშია. ფსიქოლოგია ყველაზე მეტად ადამიანური და ადამიანზე მორგებული პროფესიაა. ეს შესაძლებლობაა, აქციო ადამიანების ცხოვრება უკეთესად, დაეხმარო და მოარგო გარემოს ადამიანი და ადამიანს – გარემო. სულ მინდოდა, შემექმნა ჩემს პროფესიაში რაღაც ახალი, საინტერესო და ღირებული; ჩემი პროფესია ინოვაციების სფეროსთან დამეკავშირებინა. ამიტომაც, შევქმენი „ლოგიკუმი“ – სათამაშო, რომელიც ბავშვისთვის სასიამოვნოცაა და სასარგებლოც… ეს ჩემი პროფესიული ცოდნის გამოყენებაა ჩემებურ პრაქტიკაში. აქ საუბარია თამაშით ქცევების დასწავლის პროცესის ხელშეწყობაზე, რაც თან სახალისო პროცესია და თან ხელს უწყობს ბავშვის ლოგიკური აზროვნების განვითარებას. ეს ყველაფერი დაიწყო ილიაუნიში. მიღებულმა ცოდნამ და გამოცდილებამ მომცა შესაძლებლობა, დამენახა, რა გვჭირდებოდა და გვინდოდა, რომ გვქონოდა, მაგრამ არ გვქონდა.

Share Button

ელენე მიდელაშვილი

ილიას სახელმწიფო უნივერსიტეტის საბუნებისმეტყველო მეცნიერებებისა და საინჟინრო ფაკულტეტის მაგისტრანტი ასტროფიზიკის მიმართულებით

ვკითხულობ ბევრს. ბავშვობიდან ძალიან მიყვარს კითხვა. ვკითხულობ ყოველდღე, სხვადასხვა ჟანრს, პოეზიიდან – სამეცნიერო პუბლიკაციების ჩათვლით.

ვუსმენ განწყობის მიხედვით. ხანდახან განწყობა განაპირობებს მუსიკის შერჩევას, ზოგჯერ კი ისეთ მუსიკას ვირჩევ, რომელიც განწყობას შემიცვლის. დღეში რამდენჯერმე შეიძლება შევიცვალო ჟანრი, თუმცა ყველაზე ძლიერ კლასიკური მუსიკა მიყვარს, ყველაზე მეტად მოქმედებს ჩემზე.

მიყვარს ადამიანებთან ურთიერთობა. მაინტერესებს ადამიანი და ამან განაპირობა ფსიქოლოგიის, ჩემი მეორადი პროფესიის არჩევა. განსაკუთრებით მიყვარს ბავშვები, მათთან თამაში და საუბარი.

მაინტერესებს სამყარო. ამიტომ დავიწყე ფიზიკის შესწავლა, ასტროფიზიკამ ჩემს ცხოვრებაში ყველაზე დიდი ადგილი დაიკავა. ადამიანები ამ ერთი პატარა პლანეტიდან ვაკვირდებით და ვცდილობთ, შევიცნოთ სამყარო; მათემატიკური გამოთვლებით ვიგებთ, როგორია ჩვენგან მილიონობით სინათლის წლით დაშორებული ობიექტების თვისებები. ეს განსაკუთრებულ ემოციას იწვევს ჩემში. ამჟამად ჩემს ხელმძღვანელთან, გია მაჩაბელთან, ერთად ვიკვლევ მაღალი სიხშირის გამოსხივებას ნეიტრონულ ვარსკვლავებში.

მინდა საქართველოში მეცნიერება დაფასდეს და სათანადოდ მოწესრიგდეს განათლების სისტემა.

შევცვლიდი საზოგადოებას მეტი კეთილგანწყობისკენ, მეტი პოზიტივისა და მშვიდობისკენ….

ჩემს თანატოლებს ვურჩევდი, პროფესიად აირჩიონ ის საქმე, რის კეთებაც მთელი ცხოვრება გააბედნიერებთ.

ჩემი პროფესია არის ის, რის გარეშეც ვერ წარმომიდგენია ჩემი მომავალი. ჩემი პროფესია ჩემი ჰობია.

 

Share Button