თამარ ჩხარტიშვილი, ილიას სახელმწიფო უნივერსიტეტის სოციოლოგიის სამაგისტრო პროგრამის მეორე კურსის სტუდენტი.
გამომდინარე იქედან, რომ სულ რაღაც ერთი თვეა გაცვლითი პროგრამის მონაწილე ვარ, მგონია, ყველაფერი ჯერ კიდევ წინაა. ჩემთვის, როგორც სოციოლოგიის მაგისტრისთვის ყოველი დღე ახალი გაკვეთილია, რომელიც ჩემთვის უცნობი სამყაროს შესწავლაში მეხმარება. პრაქტიკული, ინტელექტუალური ცოდნა საქართველოში დაბრუნებულს, უპირველესად, სამაგისტრო ნაშრომის წარმატებულად დაცვაში დამეხმარება. მომწონს, რომ ყოველდღიურად ვიგებ ჩემთვის უცნობი ავტორების შესახებ, საკუთარი აზრი კი შემიძლია სოციოლოგიისა თუ ანთროპოლოგიის გამოჩენილ მკვლევრებს გავუზიარო.
პირველ რიგში, ვიტყოდი სტუდენტებისადმი დამოკიდებულებას. მომწონს, თუ როგორი უშუალოა სტუდენტსა და ლექტორს შორის დამოკიდებულება, რამდენად მომართულია ყველა დახმარებისთვის. სწავლების მეთოდიკა აქ განსხვავებულია, თუმცა კრიტიკული აზრის პატივისცემა ის უმნიშვნელოვანესი მსგავსებაა, რომელიც ამ ორ უნვიერსიტეტს აერთიანებს.
ერთ დღეს შეიძლება გაიცნო ადამიანი, რომელიც შენგან სრულიად განსხვავებულია აღზრდის სტილით, კულტურით, ისტორიითა თუ ღირებულებებით, თუმცა ეს ადამიანი მეორე დღეს შეიძლება შენი საუკეთესო მეგობარი გახდეს. შვედეთში ყოფნის დროს ყველაზე ახლო ადამიანად ყველაზე ნაკლებად წარმოვიდგენდი ჩემს ახალ მექსიკელ მეგობარს, თუმცა როგორც ჩანს მექსიკა და საქართველო იმაზე მეტად გავს ერთმანეთს, ვიდრე ერთი შეხედვით ვინმეს წარმოდგენა შეუძლია. სუბიექტურადაც და ობიექტურადაც რთულია, ისაუბრო ერთ ყველაზე საინტერესო ადამიანზე, თუმცა მე სწორედ ჩემს ახალ მეგობრებზე საუბარს ვამჯობინებ, რომელთა წყალობითაც საქართველოდან ასობით და ათასობით კილომეტრით შორს მყოფს ერთხელაც თავი სახლს გარეთ არ მიგვრძნია.
მართლა რთულია ისაუბრო ერთ საინტერესო კურსზე, რადგან ყველა ის საგანი, რომელსაც აქ ვსწავლობ გამორჩეულია. გენდერი ჩემი კვლევის საგანია, ამიტომაც განსაკუთრებით სიანტერესო ჩემთვის სწორედ გენდერის თეორიაა. მოცემულ საგანს ერთ-ერთი ყველაზე წარმატებული გენდერის მკვლევარი მასწავლის, ამიტომაც ყოველ ლექციას დიდი ინტერესით ვესწრები. მომწონს ლექტორის მიდგომა, რომელიც მთლიანად სტუდენტის კრიტიკული აზროვნების განვითარებისკენაა მიმართული.
4 წლის წინ ჯერ კიდევ ბაკალავრზე სწავლის დროს საქართველოს ეროვნულ მუზეუმში ვმუშაობდი, მაშინ უფსალას უნივერსიტეტზე ერთმა შვედმა ტურისტმა მომიყვა და სწორედ ასე დაიბადა ჩემს გონებაში ახალი იდეა- მესწავლა სკანდინავიის უძველეს უნივერისტეტში. ტურისტი, რომელიც 4 წლის წინ გავიცანი უფსალას უნივერსიტეტის ლექტორია, ამიტომაც მგონია ყველაზე საინტერესო ისტორია ამ ადამიანთან შეხვედრა და იმის თქმაა, რომ დაპირება საკუთარ თავს ავუსრულე.
სირთულეების გავლით ვარკსვლავებამდე-ასე რომ გაცვლითი პროგრამით დაინტერესებულ სტუდენტებს ვეტყოდი, ყველა სირთულის გადალახვა ღირს შედეგისთვის.
